vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Rots in de branding
Als een rots in de branding
hou jij mij telkens overeind
Als mijn emoties de overhand krijgen
ben jij degene die mij tot bedaren brengt
Ik ben het gevoel, jij het verstand
dat geeft rust maar ook soms die afstand
het enige wat ik jou vraag
is iets heel kleins
een spontane zoen
of een woel door mijn haar
Vraag me soms af,
ben jij daar nog wel toe in staat
Geef ik soms te veel
en is het te laat?
Zijn wij liefdespartners till the end
of zijn we al aan de sleur gewend?
Daag me uit, wind me op.
Speel, trigger, gooi me op dat bed,
Ik wil het weer, samen die dolle pret
Wil jij er weer voor gaan?
Ik durf het met jou wel aan.
Reacties op ‘Rots in de branding’
-
Mooi. Maar ik vrees dat we nooit genoeg zullen hebben...
Emma - 04-02-2015 om 19:51