vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Haar schaduwrijke kus
ik fluisterde
in korte woorden
stukjes leven van me af
zij droomde
warme rust in
haar schaduwrijke kus
ik omarmde
met lichte schroom
de al verweerde bast
voelde hoe
de stromen vloeiden in
haar mij toegenegen lach
nog weet ik dat
de wereld een seconde
heeft stil gestaan
in dat ultiem moment
van delen ben ik
voor even de hemel ingegaan
wil melker
14/02/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
14-02-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bomen Fluisteren LiefdeReacties op ‘Haar schaduwrijke kus’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!