De Grote Oorlog
Rode papavers gedrapeerd over Vlaamse velden,
symbolen van vergoten jeugdig bloed,
herinneren aan de duizenden gekwelden,
vechtend in verschrikkelijke bommengloed.
Doordrongen door lichamen van jonge soldaten
en de tranen van moeder en hun lieve lief,
uiteengescheurd door kogels en granaten,
kille stilte op het dodenveld abusief.
Arrogantie van onverantwoorde dictatoren,
zich verheven voelend boven het volk,
zich vergoelijkend met cynische illustratoren,
mensen laten creperen in een modderwolk.
Moordenaars van hun eigen mensen,
hun vette pensen volproppend ver van gevaar,
zichzelf ongebreidelde macht toewensen,
gesneuvelden eren met een minachtend gebaar.
Woorden als holle bommenkraters,
gestorven voor het vaderland,
Zij gebruiken rozenwater.
Verminkt hoofd in bloed en zand
Reacties op ‘De Grote Oorlog’
-
Gepassioneerd gedicht. Het geeft goed weer wat de harde werkelijkheid is. Eenvoudig van rijmschema en goed van ritmiek. Mooi geschreven.
Istvan Koning - 27-04-2016 om 16:02