Dat ik het nooit begrijpen zal.

Even vooraf.

De tijd die wij hadden, was een rollencoaster. Het ging van de top naar de grond, ik weet nog precies hoe het begon, van boven naar de beneden en zo weer rond.
Ik begreep er toen niets van, nu dus nog steeds niet altijd even goed.

Begrijpen zal ik nooit,
na alles wat er is gebeurd hier, ik hoor je te vergeten, ik weet het maar nee..
Het lukt niet..
En ik zie het nut niet, want jij was degene die alles was op dat moment voor mij,
nu is bewezen, zelfs echte vertrouwen en vriendschap gaat dus voorbij.
Nu laat ik de tijd en hoop varen, want de daden die bezorgde ons een hoop tranen.
Maar er waren ook dagen, dat we super close waren,
en nu wordt er gedaan alsof die er nooit waren.

Ik zal je nooit haten en zal je nooit kunnen laten,
dus waar ik ook zal zijn, ik zal je altijd in me hoofd dragen.
Soms denk ik dat ik het zonder jou nooit red,
want je hielp me met je woorden, je gaf me inspiratie dus wilde ik nooit weg.
Je moest zo nodig praten, het bracht me een hoop stress.
Dus zo maakte we een fout, en was ineens.. meteen de hoop en vertrouwen weg.
But dont forget the days I told you.. Everything,
Thats why I'll say, Im sorry!


Nu is het over,
het is jammer dat het zo moest lopen,
En dat dit alles ons moest overkomen.
Het is nooit me bedoeling geweest je hart te bezeren,
maar had ik beter geweten, deed ik het anders.. Ik zweer het!
Van fouten kan je leren! Dat weet je toch net zo goed als ik!


Geloven in de waarheid van mijn verhaal, ik weet dat het moeilijk is!


Ik ben je niet vergeten, niet eens naar al die jaren!
Ik ben al een lange tijd weg, dus ik kan je niet ongelukkig maken,
Ik heb gefaald, want we kwamen er niet meer uit samen!
Ik was alleen maar goed in breken en het stuk maken,
nu regel ik zaken en vergeet ik die rot dagen!
Bezig met de toekomst, bezig met inspiratie op te halen!

Ik neem de tijd, ik vind zeker mijn geluk later,
het gaat je goed woman, ik zal je wel met rust laten!