zonder jou.
ik bekeek de wereld vanaf
een andere hoogte,
want jij tilde
me op en
liet me vliegen.
je stopte mooie gedachtes
in mijn hoofd wanneer
de donkere aan kwamen waaien.
je droeg me als de grond
onveilig aanvoelde.
bij jou voelde ik me
altijd op mijn
best.
met jouw aanwezigheid
kon ik alles aan.
wat ik niet verwacht had,
was dat jij
zelfs met mijn aanwezigheid
niet alles aankon.
ik kan niks voor je doen.
zodra jij onverwachts
in de diepte
werd gesmeten en
de donkere gedachten zo je hoofd
in vlogen, kon ik niks doen.
hoe dichterbij ik kwam,
hoe verder weg jij ging en
hoe donkerder
de gedachtes kleurden.
ik kon niks voor je doen.
ze zegt dat
jouw hoofd nu misschien
niet voller kan,
je kunt niet missen en
Liefhebben tegelijkertijd.
gemengde signalen en
mijn hoofd een tornado met alles.
jij smijt me al de richtingen op,
behalve de goede.
wat is de goede richting?
ik heb geen idee.
ik kan je niet helpen.
ik kon je niet helpen.
ik kan je niet helpen.
ik kan je niet helpen.
Reacties op ‘zonder jou. ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!