de zoveelste keer
11/4/2015
de zoveelste keer
kleurden mijn emoties zwart en rood
herinneringen...
een jeugd zwaar als lood
die nooit echt begon
erger voorkomen
door anderen's werelden verzonnen
waarover schrijvers schreven
de zoveelste keer...
is fantasie mijn laatste barrière
voor het nog donkerder wordt
in een leven dat steeds ontkomt
aan wat het het meeste wil
de zoveelste keer
keken je eigen ogen je aan
in de spiegel
tijdens een eeuwige koele nacht,
elke morgen licht,
maar niet altijd zon
de zoveelste keer
moest je eenzaam en alleen
een Donker Kasteel binnengaan
onvergezeld
Zij heeft nooit naast jouw gestaan
er waren ... andere wegen
dan steeds
- andermaal -
dat Duistere Kasteel
Reacties op ‘de zoveelste keer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!