Regenweer

Met waterdruppels versmolten glas
schittert in het licht van een lentebui.
De heerlijke lach van spelende jongelui
zingt door een zegenregen in de kleuterklas.

Intense kleur van een tak vroege rozen
dwarrelt in weerkaatste vlekken rood.
De doornige twijg speelt brokkenpiloot,
zijn blaadjes schimmen ongekozen.

Heerlijk ongrijpbaar achter watergordijn
speelt de wind zijn ongrijpbaar lied.
Een scene, secondenkort, een breuklijn.

Hoor jij dan de melancholie niet?
Luister dan toch mijn Rozemarijn,
beluister de pijn die je achterliet!