vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De verdwaasde ontmoeting
Als de loop van witte verf
over gewillig papier
of weerkaatsend lichtplezier
op jou lendenen waar ik door zwerf.
Zo word ik meegesleurd
door het donker van mijn ziel
tot aan het eindeloze nihil,
door aanhoudende twijfel verscheurd.
Het zware zwarte gat
van mijn nietig bestaan.
De God die ik vroeger aanbad
is in rook opgegaan
op mijn levenspad.
Ik leef in schoonheidswaan.
Ingezonden door
Geplaatst op
29-04-2015
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SchoonheidswaanReacties op ‘De verdwaasde ontmoeting’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!