1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

HET MOET VOORUIT GAAN

Opzij, opzij, opzij, ik spring en spurt in mijn vooruit.
Zowaar mijn zweet dartelt luid, langsheen mijn spekkenkuit.
Een kleurrijke mozaïek van modder besmeurt mijn frêle dijen.
Even moet ik oppassen, anders wordt het zo een glijen.
Waarom zo hectisch stormen voor één enkele beschuit.
Ze loopt toch niet meteen weg achter die etalageruit.
Misschien had ik me beter laten rijen.
Of nog beter, een standje langer aan ’t vrijen.
Wat een mens toch allemaal doet voor zulk een kleine guit.
Die roept : “ik wil geen koek maar wel beschuit”.

Opzij, opzij, opzij, ik heb nu ongelooflijke haast.
Mijn mooie krullen frullen, waardoor die wind doorluchtig raast.
Gelijk een verzopen kieken ben ik aan het lopen.
Ik blaas toch safe, doch zeker nog niet bezopen.
Waarom zo panisch alsof daar een orkaan blaast.
Ja wat wil je, die kleine komt toch eerst en niet het laatst.
Zodat hij vlug zijn droge koek in chocomel kan dopen.
En snel dat onhoudbaar geblèr zal aflopen.
Hopende dat hij dan mooi zijn beschuit wil eten en niet morst daarnaast.
Want anders is er mama die met het handje kaatst.

Ervin Linhart 30-12-2012

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Amusement Kind Opzij

Reacties op ‘HET MOET VOORUIT GAAN’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

HET MOET VOORUIT GAAN