Oorlogskind
Oorlogskind
Een beetje eten en wat water
Een veilig plekje voor de nacht
Een matras om op te slapen
Want dat ligt zo lekker zacht,
Veel fijner dan die stenen
Die prikken in je rug
Veel fijner dan die kuilen
In het pad onder de brug,
Wat liefde voor het slapen
Een kusje op je wang
Een knuffeltje van mama
Dan ben je niet zo bang,
Voor sommige zijn dit
Hoe gek het ook mag klinken
De allergrootste wensen
Hun leven zal nooit blinken,
Want voor een kindje van net vier
Is dit realiteit
Je hele leven in het teken
Van een nutteloze strijd
En als de enige van wie je houd
Je moeder en heldin
Voor je neus wordt doodgeschoten
Heeft ook het leven weinig zin.
Een kindje van net vier
Huilend op een steen
Zijn moeder doodgeschoten
Helemaal alleen.
Reacties op ‘Oorlogskind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!