Het rebelse gedicht van Wendel Barnet

Het rebelse gedicht van
Wendel Barnet

Degenen die mij een rare kwibus
vinden,of denken dat ik gek ben,
moeten naar zichzelf kijken.
Wie zijn zij dan,de perfectionisten?
Nou nee,niemand is honderd procent.
Als zij mij raar of gek vinden,dan
moeten ze mij niet onderschatten.
Ik ken mezelf beter dan dat de
buitenwereld mij kent.
Tevens weet ik van mezelf waar ik
toe in staat ben.
Ik ben noch de sterkste,noch de
slimste.
Maar ik ben wel gevaarlijk.
Zowel met blote handen als met
wapen.
Alleen blijf ik rustig.
Ik wil mijn vrijheid niet verruilen
voor gevangenisstraf en TBS.
Wie over me heen loopt zet ik op
z’n plaats.
Gaat die persoon te ver,en ik zie
zwart voor mijn ogen,dan hou
ik me niet meer in.
Ik laat me door niemand meer
kennen.
Dit geldt ook voor de vrouwen
die graag,het bloed onder de
nagels vandaan halen.
Bovendien moet niemand
proberen mij er onderuit te halen.
Met valse aangiftes.
Want dan weet ik precies wat me
te doen staat.
Wie slecht over mij praat krijgt
mij niet klein.
Het zal mij alleen maar sterker
maken.
Dus de buitenwereld die denkt
dat ik gek ben,of mij een rare
kwibus vinden,fuck them all.
Als de buitenwereld op mij
neerkijkt als rare gek,kijk ik op
hen neer als niets.
Zij staan niet boven mij,noch ik
boven hen.
Als de buitenwereld dit gedicht
leest,wie staat er dan voor
schut?
Ik schaam me niet voor deze
boodschap.
Liever geen tijd verspillen aan
de buitenwereld.
Wel goed op mezelf letten.
Zoals de buitenwereld ook op
zichzelf moet letten.
Als de buitenwereld niet oppast
staat zij zelf voor schut.

Let them talk let them talk.
Let they say what they wanna say.
Let them talk let them talk.
Jah will make up bright a day.