vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op een dag
Op een dag.
De dag kiert door de ramen,
zo grijs en onverwacht.
Ik beur mijn hoofd nog even.
Voor mij is het nog nacht.
De dag is aan haar reis begonnen
De zon vertekend
als ik kijk
het blauw
Toch duurt die dag nog even
straks praten met mijn vrouw
De wereld buiten vol geluid
Soldaten slapen
in hun winterjas
Eén droomde door
tot in de dag
en meende dat het vrede was.
Ver aan de horizon
gingen de klokken
luiden.
De dromer lag er rood.
Ik wist wat dat beduidde
De dood!
Ik hoorde met het luistrend oor
het bulderen
van de kanonnen.
De oorlog was die dag
opnieuw
0m acht uur twaalf begonnen.
Reacties op ‘Op een dag’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!