achter mijn masker
Iedere dag weer
Zet ik mijn masker op
Want zolang ik maar lach en vrolijk doe
Denken jullie dat het goed gaat
Dat ik de hele wereld aankan
En dat niets of niemand mij wat doet
Want jullie zien niet de echte IK
En net zoals dag en nacht verbonden zijn
Zo is dat masker een onderdeel van mij
Want jullie zien niet mijn verdriet
Voelen niet mijn spanning en last
Ervaren niet wat ik nu doormaak
En ergens geeft dat ook niet
Want dat WIL ik zelf zo
Het is gewoon een onbekend gevoel
Een prikkeling die me onrustig maakt
Eentje waar ik niet mee uit de voeten kan
En zolang ik daar zelf
Nog niet mee om kan gaan
Kan ik jullie daar niet in meenemen
Of deel van uit laten maken
Dus ja, ik neem trouw iedere dag
Mijn masker weer met me mee
Maar weet wel dat er een dag komt
Dat dit masker af gaat vallen
Dan komt de ware IK tevoorschijn
En juist op dat moment
Kan ik jullie het meest nodig hebben
Reacties op ‘achter mijn masker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!