vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Opeens verdwenen
Opeen verdwenen.
Soms in de middag
of in de vroege avond
stond m´n opa
in de tuin.
Om even langs te komen
voor een kopje koffie
nn kouwend op zijn pruim.
Hij kon geweldig spuwen
wel een metertje
og vier.
Wij waren nog maar kinderen
en hadden veel plezier.
Hij is plots weggebleven
ik zag hem
opeens niet meer.
Hij is in een koets
verdwenen
Naar waar
weet ik niet meer.
Ger van der Ark
24 mei 2014
Ingezonden door
Geplaatst op
24-05-2015
Over dit gedicht
vader met een koets weggegaan.Maar werd begraven
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Opaisbegraven.Reacties op ‘Opeens verdwenen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!