1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Hulp aan moordenaars

Hoe stonden ze daar
En voelden zich zo machtig.
In meerderheid met elkaar,
Hun gelijk waarachtig.

Doodsverachting in hun ogen,
Sloegen en martelden ze hem.
Zijn nabestaanden voorgelogen,
Niemand hoorde nog zijn stem.

Ze voelden zich zo veilig.
Hij klaagde hen nooit meer aan.
Zijn sterven, geloofden ze heilig.
Gaf hen ruimbaan.

Maar niet alles in ’t leven,
Loopt langs effen pad.
Eens, na eindloos streven,
Heeft men ’t hoogtepunt gehad.

Dan is men aangewezen op een ander.
Houdt men de handen op,
Bedelend om ’t één of ’t ander,
Buigt men de trotse kop.

Wie beschrijft onze ontsteltenis,
Hoe Híj, Die wij hadden verworpen,
Thans onze weldoener is,
Ons niet in gevang heeft geworpen.

Egbert Jan van der Scheer

Naar Genesis 45: 1 t/m 3

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Over dit gedicht

vraag je eerst eens af hoe jezelf bent, voor je een oordeel velt !

Geef uw waardering

Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Criminelen Dieven Heiligen Moordenaars

Reacties op ‘Hulp aan moordenaars’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Hulp aan moordenaars