vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vogelke
Ik dacht terug aan woensdagmiddag zittend op het dak:
'k Zag een vogelke dat net uit zijn ei brak.
't Viel en 't viel en net voor het met zijn lijveke op de grond sloeg,
piepten er plots twee vleugelkes die hij met zich meedroeg.
En ik beslissend dat ik mijn zonde en leed achterliet,
sprong en spijsde in stukskes, want die vleugelkes die kwamen niet.
Reacties op ‘Vogelke’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!