vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Geen branding loze kust
je wilde
de stilte niet
die jij zo nodig had
mensen en hectiek
een sneer en snel repliek
jij was de vis in het water
pronkte met je kleuren
maar vond nooit rust
er was geen branding loze kust
tot de muren gingen spreken
jij de woorden niet kon vinden
omdat jij jezelf was vergeten
geen zelfbeeld maar
slechts schijn omdat anderen
bepaalden wie jij wel mocht zijn
pas toen ook de spiegel stilte
kaatste durfde je eindelijk jezelf
te vragen heb je even tijd voor mij
wil melker
11/06/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
11-06-2015
Geef uw waardering
Op basis van 8 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven OnzekerheidReacties op ‘Geen branding loze kust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!