Wind ruist door de bomen
Wind ruist door de bomen en het is fris
de meerkoet is hard aan het werk in de sloot,
in het water zwemt een grote zwarte vis,
ik gooi vanaf mijn balkon een stuk brood,
de meerkoet komt hard aangezwommen,
daar komen de meeuwen ook alweer aan,
een ware competitie is begonnen,
maar de meerkoet laat zich niet zomaar verslaan,
hij jaagt en zwoegt om zich heen,
een reiger kijkt vanaf de kant wat toe,
het brood is op en de meerkoet is weer alleen,
hij zwemt naar zijn nestje na al dat gedoe,
dan zie ik hem alweer met takjes in de weer,
zijn vrouwtje pakt het geduldig aan,
dat stel in de sloot zo broos en zo teer,
hebben heel wat stormen moeten doorstaan,
wijze lessen krijg ik hier van mee,
gaat de storm weer liggen wees voldaan,
neem maar een kruidig kopje thee,
en laat de wereld voor even stil staan.
Reacties op ‘Wind ruist door de bomen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!