vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nog meer mist.
Nog meer mist.
Mijn geest is vol verwarring.
Het raast maar door
diep in mijn kop.
Ik zie de mensen
hoor steeds gedachten
En druk wat handen
het is op.
Een man komt op
me toe gewandeld.
Ik druk zijn hand
het lijkt gewoon.
Hij zegt dan dag
dag vader
Je kent me toch ?
ik ben je zoon.
Ger van der Ark
14 juni 2015.
Ingezonden door
Geplaatst op
14-06-2015
Over dit gedicht
vader herkent zijn zoon niet meer.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dementie. VerwarringReacties op ‘Nog meer mist.’
-
Heel erg mooi geschreven.
Babs - 15-06-2015 om 07:47
-
Zo mooi ... en lief geschreven.
Gedichtenlady - 15-06-2015 om 15:51