Drenkeling in de liefde

Het is alsof vogels zwijgen
gedwongen door de stilte
voor de grote storm...
Gevoelens razen, bonken, beuken
tegen de muren van hoop.
Regen tikt zacht
tegen de raampjes van mijn hart...
Golven overspoelen
de jonge, tere wangen.

- Ik ben slechts een drenkeling
in mijn eigen storm
verwoed zoekend naar liefde -