vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vol onbegrip
ik ken je lach
hooghartig
uit een adembenemend
zwart gat
waar warmte en liefde
verdwenen is
gesloten lichaamsfront
de strakke mond
afwijzend in geluid
het schrille
geen tegenspraak willen
punt uit
heb je gesmeekt
om clementie
je keek niet eens
vol onbegrip
soleer jij je macht
terwijl ik stik
wil melker
18/06/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
18-06-2015
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eenzaamheid OnbegripReacties op ‘Vol onbegrip’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!