vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet.
Verdriet.
De hitte is niet meer
te houden.
Zo warm,waar zou
hij zijn.
Ze kijkt zoekend naar
de wouden
en weet hem
aan de rode wijn.
Vol lust kijkt hij
naar de vrouwen.
Zijn lust zijn
vrouwen bij de vleet.
Het deert hem niet
dat zij het weet.
Zij kijkt vol smart
naar buiten.
Ze huilt,omdat ze
weet.
Ze kan niemand
meer vertrouwen.
Hete tranen bij de vleet.
Ger van der Ark
26 juni 2015
Reacties op ‘Verdriet.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!