vorige gedicht
vorige gedicht
Helle engelen.
Een rot nacht is voorbij gekropen
De engelen zijn opgestaan uit de hel
En trachten weer mijn geest te slopen
Rukkend en trekkend aan mijn vel
Duistere gedachten binnen in mij
Van boven tot onder met bloed besmeurd
Een blik op mijn handen dat maakt me niet blij
Ik vraag me af wat er met mij gebeurd
Iets berooft me van mijn zinnen
Teveel denken aan wat kon zijn
Weer een stoot teveel adrenaline
Denken aan wat voorbij is doet nog pijn
De morgen bracht dan de opklaring
Gelijk met de zon verlicht de geest
En dan kwam daar de openbaring
Een heldere lichtflits, en weg was het beest.
Reacties op ‘Helle engelen.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!