De oren van je hart
"Och, ik red me wel,
maak je om mij geen zorgen!".
"Is 't verkeerd als ik stel,
dat jij je verdriet hebt verborgen?"
"Nee, 't doet me niets,
laat hen hun gang maar gaan!"
"Is er toch niet iets,
waarmee men jou "in de kou" laat staan?"
"Ik ben het vergeten,
ik wil er niet meer over praten!"
"Toch wil ik je gevoelens weten,
voor je, in stilte, er om gaat haten".
"Laat me alleen,
ik wil 't liever stil verwerken".
"Oké, ik ga heen,
als je me nodig hebt, laat 't me merken".
"Ik trek me van geen mens iets aan,
ik ga mijn eigen gang".
"Toch kun je niet álle problemen aan,
ben je voor eenzaamheid bang".
Met woorden zeggen we zoveel,
zijn we zo stoer, zo sterk.
maar, tussen de woorden hoor je reëel,
wat je oppervlakkig niet merkt.
Met je gehoor hoor je ieder woord,
in een klank die je verwart.
Maar, als je de wérkelijke inhoud hoort,
luister je met de oren van je hart.
Dan hoor je de echte klacht.
Zoals je een klacht ook horen moet.
Dan hoor je zoals je van een ander verwacht.
Dan keurt ook God jouw liefde goed.
Egbert Jan van der Scheer
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
04-02-2009
Over dit gedicht
Leren luisteren tussen de regels door
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geduld Gevoel MeelevendheidReacties op ‘De oren van je hart’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!