30 jaar eenzaamheid
18/7/2015
het gaat zeker in je kleren kruipen
en je weet nauwelijks :
heb ik teveel of te weinig gedaan
of moet ik helemaal niets doen
30 jaar - is een hele lange tijd
met gevoelens van woede en spijt
vooral :
zonder kansen te kunnen verknoeien
want echte kansen zijn er nooit geweest
30 jaar - is een hele lange tijd
moeilijk om te zien - zonder spijt
hoeveel idioten enkel zichzelf
hoeven te zijn
zonder moeite - maar te kiezen
bij wie ze blijven
30 jaar - is een hele lange tijd
in een verdomd mensenleven
dat jij wel wil - maar
je nooit hoeft uit te sloven (een beetje)
als er niemand is
die naar jouw verlangt
om de juiste reden...
30 jaar - is een hele lange tijd
dat ik nooit begrepen heb :
wat doen zij zoveel meer
dat ze opgemerkt worden door haar
in de goede zin
zonder misplaatst medelijden
30 jaar eenzaam - is veel te lang
om het leven
nog zonder opstandigheid
te kunnen aanvaarden
Zonder dank ...
Reacties op ‘30 jaar eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!