vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Voortvarend
Zee vol lijken, ellendige taferelen
Eindeloos maar begrensd voor velen
Samen op weg, hoop aan de horizon
Tranen, hardvochtiger dan het beton
Immense vlucht, een angstige morgen
Emigratie, met niets dan zorgen
Nergens nog land te zien, uitzichtloos
Dagen worden weken in de lege doos
Recht op vrijheid maar nooit aangekomen
In de golven, het leven weg zien stromen
Emotioneel, laat alle mensen toch dromen…
Reacties op ‘Voortvarend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!