1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Een drakenleven

Een draak zat in zijn met goud gevulde grot
te broeden op zes eieren van zijn eigen soort
gekregen van een monster dat hem had bekoord
maar sindsdien verveelde hij zich, hm, kapot.

Tot op een dag het zestal begon te kraken
en door die barsten klonk meteen gepiep
dat was de rust en broedtijd die ten einde liep,
jawel, zes schreeuwers die de kop op staken

en eten moest daarin, nooit genoeg en nimmer zat.
De jonge vader draak vloog als was hij een mees in mei
af en aan naar die open monsterbekken op een rij,
happen, slikken, weg en schreeuwen: ‘Heb je nog wat?

Hij werd er dof van, afgetobd met slaapgebrek
maar dat nest hongerlijders groeide en groeide groot
een grot vol vlerken, staarten, stekels en koppen rood
maar voor de draak was er binnen niet langer plek

Op een ochtend buiten, het was al herfst dat hij zich versliep
het was zo stil, geen geschreeuw of geblèr, zelfs geen piep
hij schrok wakker ‘wat is er gaande, o jee, zijn ze ziek?
Maar wat bleek, het was voor alle ouders de tragiek.

Ze waren uitgevlogen, de grote wereld in, weg het kroost
alles was weer stil en de rust... die bood geen troost.

Guido van Geel

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

'Een ei hoort erbij', zei de koekoek en diende het gemak.

Geef uw waardering

Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Fabel Guidovangeel Spijt

Reacties op ‘Een drakenleven’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Een drakenleven