De reis

Het begon toen ik ontspannen in mijn ouderlijke achtertuin zat
Het was een mooie ervaring, die ik in tijden niet had gehad

Zittend in de zon, met klassieke muziek op de achtergrond
Ik ging in een lichte trans, ik voelde mij helemaal gegrond.

Uit het niets kwamen er allemaal ideeen en beelden in mij op
Het leek net een film, en ik begon op een heuveltop.

Ik herkende de situatie wat er op dat moment gebeurde
Ik keek het vanaf een derde personage ontspannen af, en elk detail kleurde en fleurde.

Al snel kreeg ik een ander beeld te zien van een toen der tijd belangrijk onderwerp
Ik realiseerde mij hoe erg ik alles te danken had aan een dat ene voorwerp

Waar ik jaren achter had gezeten, wat mij jaren van binnen had aangevreten

En toch kijk ik er dankbaar naar terug, het heeft mij immers de persoon gemaakt die ik nu ben
Met liefde keer ik me dit hoofdstuk de rug

Al gauw ging ik weer verder met mijn reis en dat bracht me naar een kamer waar allemaal mensen zaten

Even was er een doodse stilte, maar toen ik begon te lachen was het ijs gebroken en begonnen we allemaal met elkaar te praten
We waren we allemaal wetende

Wetende over de ervaringen die ik met een ieder had meegemaakt
Van het mooiste tot het ergste, we hadden het allemaal samen doorgemaakt

Er ontstond een klein feestje en genoten optimaal van het moment
het moment, alles verliep en kwam perfect uit, alsof het allemaal was gepland.

Toen realiseerde ik dat ik weer verder moest en ik bedankte iedereen voor de ervaringen die ik van ze mee kreeg uit het verleden
Liefdevol keken ze mij aan en knikte, uiteindelijk sloot ik mijn oogleden

Toen ik weer mijn ogen opende zat ik boven op een groenachtige vallei waar ik helemaal tot ontspanning kwam
Samen zat ik hier met een oude dieren vriend, die dit gedeelte van mijn reis met mij deelnam

Ik omarmde hem en samen genoten we van het uitzicht
Uren gingen gevoelsmatig voorbij, en ik voelde mij steeds meer een met alles, steeds meer verlicht

We hadden een uitzicht op een prachtig stuk natuur
Dit moment was maar van een korte duur.

Ik stond op en knuffelde mijn oude dieren vriend
het gaat je goed zij ik tegen mijn hartsvriend

Ik draaide mij om en ik liep langzaam naar op het pad naar beneden
Ik begon na te denken over het leed, waarom mensen dat elkaar allemaal aandeden

Toen ik bijna beneden was zag ik een jonge dame op een rots zitten
Snikkend zat ze in haarzelf te vitten

Toen ik dichterbij kwam herkende ik haar meteen
Even bevroor ik, er kwam een brok in mijn keel, alsnog liep ik erheen

Daar zat mijn ex, emotioneel op de rots
Ze zag mij staan en ze wekte op, enigszins werd ze een beetje trots

We keken elkaar aan en het werd op dat moment even stil
Ik kreeg het inzicht dat het nu mijn kans was om het uit te praten en daardoor verder te gaan met onze levenswil

We begonnen ons gesprek met elkaar onderwerpen over ons verleden te verwijten
Minuten gingen voorbij en we bleven maar van elkaar afbijten

Uit het niets veranderde ze voor een paar seconden in een spiegel
Meteen begreep ik de spirituele boodschap en ik hoorde vanuit haar kant gegiechel

Oprecht bood mijn ik excuses aan dat ik met mezelf in conflict was tijdens onze relatie en voor al het gestrest
“Dank je wel” zei ze. je bent geslaagd voor de test. Ze wees tegelijkertijd richting het noordwest.

Lachend en liefdevol groette we elkaar voor de laatste keer
Alles is goed zij ik, en ik vertrok richting het noordwest, richting het meer.

Het zandpad waar ik op liep was mooi helder grijs
Spontaan kwamen er woorden in het pad uitgedrukt, woorden als Doorreis, groei en de reis naar het paradijs.

Toen ik bij een meer aankwam, zag ik mijn ouders staan. Ik werd hartelijk begroet door ze en ik werd ervan ontdaan

Daar stonden we met ze allen, maar niet meer in een menselijke vorm
Ik dacht nog bij mezelf “zien we er zo uit, voorbij de menselijke norm?”

Open en passievol hadden we over het prachtige leven wat we leiden
Ik bedankte ze voor de wijze lessen die ik van ze meekreeg, wetende dat deze ervaringen ons nooit meer konden scheiden

Al snel kwamen mijn broers en de rest van de familie bijeen
Er werden op enthousiaste manieren levensverhalen met elkaar gedeeld, we konden er niet meer omheen.

Niemand had problemen met het overgeven en het toegeven van onze individuele reis in het beleven

Toen de zon onderging kreeg ik het inzicht dat ik nog een taak te vervullen had
Ik vertelde ze dat ik nog iets moest doen en dat ik later zou terug keren, Zodoende vervolgde ik mijn weg, op het mooie grijsachtige zandpad.

Kilometers liep ik door het mooie bosgebied
Er kwam gezang uit de bomen, het was het liefdeslied.

Op een gegeven moment eindigde het pad en kwam ik uit op een open veld
Ik liep naar het midden toe, en verscheen een man met lang haar voor me en ik begreep dat mijn hele leven al was voorspelt


Ik opende mijn armen en bedankte god voor deze mooie ervaring
Vlinders kwamen uit de lucht vliegen, dat was voor mij een verklaring

Toen kwam de realisatie dat alle puzzel stukjes mettertijd op de juiste plaats vielen
Ik begon het mooiste in mijzelf te zien, en in onze mede zielen


Op dat moment kwam iedereen die ik ooit in mijn leven had ontmoet uit de bosrand
Ze liepen naar me toe, begonnen allemaal te klappen en te roepen “we deden alles in teamverband”


Het inzicht kwam dat we van elkaar leren, ook al zagen we soms de les pas later in
Het was een geweldig moment voor iedereen, om elkaar weer te weerzien

De ontmoeting met iedereen werd ervaren als een ervaring dat afscheiding een illusie is
Ach, ooit zal het besef eenieder bereiken, of heb ik het mis..?

Het moment brak dat aan ik realiseerde dat dit allemaal afgesproken werk was
We hielpen elkaar verder, dit keer waren we allemaal de leraren van onze eigen klas.

We hadden nog uren een geweldig feest op het mooie open plein.
We hadden het door, de ideologie van de levenslijn.

Een moment later zag ik opnieuw due bijzondere man naast mij staan. Vriendelijke zij hij: Het is genoeg voor vandaag, je tijd komt er nog aan.

Ik werd weer wakker in de huidige realiteit
Ik bedankte god voor deze ervaring en de moraliteit