Levensgedicht

Mijn jeugd bestond uit de kleuren,
Wit, grijs en zwart.
Een moeder altijd verdrietig
Een vader altijd bang
Is alles wat ik had.

Tijdens de tienerjaren
Steeds werken met kinderen
Om de kleur die ik miste
In mijn leven
Wel aan hen te willen geven.

Zorgzame jaren vliegen voorbij
Dan komen de twijfels eraan voor mij
Ben ik te streng, te soft
Trek ik de een voor op de ander
Hoe doe ik het anders?

Ik als kind,
altijd op de achtergrond,
Nu kinderen, voor mij, altijd gelijk
Hen willen leren, willen voorbereiden,
Op het volwassen leven.