Vrij als een vogel
blij huppelend kwam hij op het pad
zijn veren donzig en nog nat
hij huppelde achter zijn vader aan
pikte zo ook wat van het graan
vader leerde hem tevens vliegen
om tegen de wind in te wiegen
met zijn vleugels wijd uiteen
vloog hij een stukje heen
mereltje wat ben je nog klein
om zo alleen te mogen zijn
uitslaand met je vleugels
laat vader los de teugels
vaderlief blijft wel in de buurt
als hij zijn jong erop uit stuurt
hij leerde hem te overleven
hoog in de lucht lekker zweven
vrij van alle gedoe op de grond
waar hij wel zijn voedsel vond
om dan weg te vliegen van alle kwaad
dat is toch wel een goede raad
als ik jou weer zie op het pad
opvliegend voor de kat
in de tuin van onze buren
die jou zit te begluren
benijd ik wel eens je vrijheid
onze mensheid ten spijt
September 2015
Marill.
Reacties op ‘Vrij als een vogel’
-
Leuk gedichtje!! Kreeg er een glimlach van op m'n gezicht 😊 Groetjes Kyra
ByKyra - 25-09-2015 om 09:48