kindje op de kust
kindje op de kust
zo stil als jij
en ligt er geen
zo zacht en zoet in slaap gesust
de diepe zee het wijde strand
mijn kindje op de kust
dommel en dein dommeldein
rood en blauw lief mensje klein
dommeldein dommeldom
nooit komt rood en blauw weerom
rombom
de hele wereld heeft gezien
hoe jij de veilige aarde kust
lig maar wit en lig maar stil
zing zachtjes het refrein
dommel en dein dommeldein
rood en blauw lief mensje klein
dommeldein dommeldom
nooit komt rood en blauw weerom
je leven brak als glas
terwijl het niet echt begonnen was
je huilde gilde vocht
het werd koud en zout van binnen
terwijl je oog je moeder zocht
maar als een visje zonder vinnen
dreef ze bij je weg
niet naar de school
maar naar de drom rombom
je kwam niet van
je kwam niet voor
maar je kwam er om rombom
dommel en dein dommeldein
rood en blauw lief mensje klein
dommeldein dommeldom
nooit komt rood en blauw weerom
rombom
Ik ken die plek
van zee en land
van water in je lijf
de plek van koud en stijf
en korrels in je hand
ooit lag ik zelf aan een waterkant
mijn leven kwam weerom rombom
door de liefste mensen
van het land
bracht mij zelfs de ouderdom
nu ik jou zo zie
lig ik daar weer
zo broos zo ijl zo teer
dat jij ons niet meer vergeven kan
dat doet ondeindig zeer
dommel en dein dommeldein
rood en blauw lief mensje klein
dommeldein dommeldom
nooit komt rood en blauw weerom
rombom
zo stil als jij
en ligt er geen
zo zacht en zoet in slaap gesust
de diepe zee het wijde strand
mijn kindje op de kust
Ingezonden door
Geplaatst op
02-10-2015
Over dit gedicht
weerspiegeling van ellende
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Godsdienst Oorlog Vkuchteking WaanzinReacties op ‘kindje op de kust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!