Onomkeerbaar gefaald
Als alles is mislukt
Wat dan, wat ga ik doen?
Denkend voor een oplossing
Denk ik aan toen
Wat als ik had gevochten
En had gewonnen van het beest
Een ding weet ik zeker
Als ik sterk was, was alles anders geweest
Schuldgevoel drijft me tot wanhoop
Ik had normaal kunnen zijn
Kwaad ben ik op wat ik voel
Maar het is mijn verdiende pijn
Onbegrepen door de wereld
Haat ik alles en iedereen
Nooit heb ik kunnen meekomen
En dat maakt me zo alleen
Niets kan me nog helpen
Alles is anders dan men ziet
Ze denken dat het me beter maakt
Maar de waarheid weten ze niet
Teleurgesteld in dit verdomde leven
Ben ik de slechtste van allen
Al zovaak het dieptepunt bereikt
Maar nooit eerder zo diep gevallen
Als het nooit meer beter word
Hoe lang moet ik dan nog falen?
Alles zo zwart en onomkeerbaar
Dat ik het eind niet meer wil halen
Reacties op ‘Onomkeerbaar gefaald’
-
Mooi gedicht. Herkenbaar voor mij. Zo hard gefaald in het verleden, onomkeerbaar, maar ik probeer mezelf te vergeven, god vergeeft je, mij ook, nou wijzelf nog.
Youri - 05-10-2015 om 20:48
-
Wow, ik word hier verdrietig van ik gun je zoveel meer, ik hoop dat je weet dat het NIET jouw schuld was. echt..
Ik dicht - 08-10-2015 om 22:19