Zoveel menselijke stormen

Het weer slaat om,
de wind is in vogelvlucht.
Vrede en oorlog zijn vaak krom,
het leven van een kind in één zucht.
Tranen vergeten, hoop verloren,
gesproken woorden zonder betekenis.
Een wachtende tragedie geboren,
het zekere wordt voor elk het onzekere gemis.
De kern van de toekomst ligt in het heden,
de juiste vragen en antwoorden zijn niet een recht gegeven.
Voor het woord vrijheid, is al zoveel geleden,
en betekent niet altijd een zegen.
De mens hoeft niet altijd naar de antwoorden te zoeken,
maar mijn nederige mening heeft geen waarde.
Met zoveel kennis, en pracht in boeken,
uiteindelijk tel ik maar voor één op deze wonderlijke aarde.