vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schitterend vlamt het hout
ik heb de jaarringen bekeken
feilloos zijn de dunne lijnen
van zware stormen opgetekend
de bijna breuk
van ander dan natuurgeweld
heeft mij beschadigd maar niet geveld
in opgeschotenheid raakte ik
vanzelf mijn wilde takken kwijt
profileerde tot volwassen zijn
schitterend vlamt het hout
waar lange zomers bloeiden en
helaas mijn omvang te snel groeide
nog kaalt geen meter van de top
maar in het ruisen van de bladeren
zingt mijn herfst en raakt lente bijna op
wil melker
11/10/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Schitterend vlamt het hout’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!