1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Zwavelgele rozen

Weet je nog onze eerste kus...
Ik vertelde je dat ik zin had
jou te kussen.
Je lachte.
Ik verlangde naar je lippen
op de rode mijne.
Ik wou je adem ruiken
en je met vuur verwarmen
zonder verbrandingen
aan te brengen.
Weet je nog onze eerste aanrakingen
ze waren als sneeuwvlokken
en ze smolten achter de zon.
De koude handen hunkerend naar
een reddende reling.
Onze vingers streelden
mekaars hartstochten.
Mijn vroege verlangens
werden vervuld.
Ik kon je kussen
je aanraken met veren
ik had je, je was het zoete.

Weet je nog dit alles...
Ik vertelde dat ik zin had
jou hevig te beminnen
maar dat is verleden tijd...
Niet dat ik geen zin meer heb
ik hunker nog steeds
de liefde te beschrijven met je mond
maar de rode inkt
maakte er een einde aan...

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Over dit gedicht

Zijn kussen zogen mij leeg

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Verliefdheid

Reacties op ‘Zwavelgele rozen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Zwavelgele rozen