1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Ik eerst.

Ik eerst

ik eerst
zei de gek' en hij spreidde
zijn neusvleugels
zodat er niemand meer langs kon
en zij
zij lachte haar tanden wit
voor de bakker van haar herinnering
en het broodsbed
dat zij van hem leerde
ook de groene vingers
van de bloemenkoopman
hadden haar bossen bijeen gegaard

ik eerst
zei de gek
en zij spitste haar tepels
zodat zij iedereen weg kon duwen.
en hij
hij schreide stenen druppels
voor de studente uit zijn jeugd
en het boek
dat zij hem deed lezen
ook de koude handen
van de kerk
hadden zijn landschap bevroren

ik eerst
zei de gek
en hij kloofde zijn nagels
zodat hij zijn woorden kon scherpen
en zij
zij pompte haar voeten
om vluchtig te kunnen zijn
als ze dat wilde
ook verliet zij het veld
dat zijn gras bevolkte

ik eerst
zei de gek
en zij
zij opende haar brede lippen
voor het kind van haar verbeelding

ik eerst
zei het kind
het sperde zijn tanden
en verslond hen beide

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

ieder leeft steeds meer voor zichzelf

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Egoisme Eigenwereld Steedsmeer

Reacties op ‘Ik eerst. ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Ik eerst.