vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De diepte
op de rand
balancerend
mijn hand
afwerend
die rand
fascinerend
mijn andere hand
dominerend
mijn denken
wil ik geen aandacht schenken
mijn gevoel
is nu mijn doel
mijn wil
om te overleven
is geen gril
wel een gegeven
die rand
waar ik nu op sta
mijn ene hand
ga ik achterna
heel langzaam
laat ik me zakken
bedachtzaam
wil ik het pakken
alle herinneringen daar beneden
als een hoopje ellende
waar ik jaren geleden
heel hard voor wegrende
nu ga ik bewust
op zoek naar mijn rust
eerst dus over die rand
met mijn verstand
niet te snel
dan red ik het wel
23-10-2015
Marill.