Enkel huilen
Ze kan enkel huilen
heeft teveel verdriet
ze kan enkel in huis schuilen
ergens anders gaan, kan ze niet
Bij alles wat ze ziet en hoort
krijgt ze tranen in haar ogen
niemand die haar stoort
of even haar tranen komt drogen
Enkel huilen doet ze al dagen
in de zetel depressief
ze kan niemand iets vragen
is enorm passief
Ze wilt naar iemand toegaan
gewoon om even te praten
iemand die bij haar kan staan
en haar niet haten
Want niemand in de wereld wil iets met haar hebben te maken
door iedereen wordt ze genegeerd
diep in haar hart weet dat te raken
ze heeft niets goeds van haar ouders geleerd
© Raissa Derous
schrijfster sinds 1 maart 2005
wil je meer hersenspinsels lezen?
surf dan even naar:
www.raissa-schrijven.webnode.be
Ingezonden door
Geplaatst op
27-10-2015
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Depressief Huilen VerdrietReacties op ‘Enkel huilen’
-
Wow, erg mooi! En ook triest..
-Lin- - 18-12-2015 om 22:54