1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Alleen

Zou je alles weten,
Alles een begrip?
Je zult zoveel vergeten.
Het leven is een egotrip.

Kun je helpen als je niet weet?
Kun je anderen tot steun zijn?
Wat blijft als je vergeet,
Andermans moeite en pijn?

Wat doe je als je ziet,
Leed, de ander aangedaan?
Alleen kun je het niet.
In de massa wordt je niet verstaan.

We komen niet op voor elkander.
Geven de meerderheid de schuld.
Maar, zijn even schuldig als die ander.
Die zijn zakken tenkoste van een ander vult.

Wat kunnen wij alleen?
We worden door samenleving genegeerd.
Aan “goede doelen” doet niet één.
Dat is ons in de samenleving wel geleerd.

De éénling ziet en zwijgt.
Is bang voor spot en gevaar,
Waar iedereen zijn fouten rijgt,
Als één mislukking aan elkaar.

Men zíet de onderdrukking en pijn,
Die volkeren zoveel doet ontberen.
Men houdt zich angstig, stil en klein,
Om aandacht op goede wil te weren!

Maar, als de onderdrukte naar ons kijkt
En vraagt;”Waarom heb jij niet geholpen?”
Is ’t of onze schijnrust wijkt.
Voelen we ons onder schuld bedolven!

Waar blijft dan het excuus.
“Wat had ik moeten doen alléén?”
Dan buig je ’t hoofd heel beduusd.
Dan ga je beschaamd heen,……alléén!!!

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Doen Gevoel Hulpeloosheid Zien

Reacties op ‘Alleen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Alleen