Onder de waaier
Uit, 'Het Epigonium'
Terwijl de kaki rode kolonialen
in hun bad van okselzweet
languit lagen te onderdrukken
trok de shudra met langzame halen
aan het touw dat daarvoor hing.
Terwijl de kort gebroekte heren
dachten dat dat hun tijd zou duren
liep een dunne man te mompelen
langs de wegen naar het strand
om droog zonnezweet te garen
In zijn zelf gesponnen draden
en met een hele lange stok.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
17-11-2015
Over dit gedicht
‘Ik ben Brahmaan’, zei de Haagse dichter en mistte zijn meid.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Adwaita Gandhi Guidovangeel India Ja.dermouwReacties op ‘Onder de waaier’
-
Indrukwekkend gedicht. Prachtige beelden verschijnen voor mijn geest. Je moet niet zoeken naar 'een verhaal' of een boodschap. Het is een signalement van de tijd van toen. Het zojuist verworven moment van bevrijding. Technisch zou ik in de laatste regel van het tweede couplet 'te gaan' weglaten. De betekenis verandert en nauwelijks door, maar het komt het ritme (vgl laatste regel couplet 1) ten goede.
Istvan Koning - 08-05-2016 om 13:10
-
Ik ben het met je eens 'te gaan garen' wordt te garen, bedankt voor de raad en waardering
guido - 08-05-2016 om 13:26