Niemand had het in de gaten
Ik zocht je
met een kriebelend gevoel op
Geen enkel gevoel
kon daar tegenop
Vluchtig
raakte je me aan
Verwachtingsvol
kwam ik tegen je aan staan
Niemand
had het in de gaten
dat ik je
niet meer los kon laten
Samen liepen we weg
en keken elkaar aan
Diep in de ogen kijkend
kon ik je mond niet weerstaan
Je fluisterde zacht
dat je me wilde
Het beetje weerstand verdween
toen je me optilde
Zoenend
bleven we even zo staan
Het moment verstoorde toen
we de klok hoorden slaan
Met één klap
terug in de realiteit
En meteen
is daar de spijt
Na al die tijd
een grens over gegaan
Waarom kon ik jou
niet weerstaan?
Reacties op ‘Niemand had het in de gaten ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!