1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Arcanum XVI: De Toren

De toren die ik bouwde
steen per steen
van binnenuit en
om me heen
uit het zicht
en uitzichtloos
is ingestort
de koperen koepel
die hem kroonde
weggebliksemd
door hevig hemelvuur,
woeste storm- en hagelbuien
vlammende tongen
verkruimelen
de wankele muren
van mijn zekerheden

ik ben herboren,
uit chaos en verwoesting
in felle barenskramp
gestoten
uit de knusse schoot
van geborgenheid
bevrijd uit
het prangend keurslijf
van juistdenken
sta ik in het puin,

naakt en kwetsbaar
maar onverschrokken
richt ik de blik
op de verre einder
die de nieuwe grens is
zonder de ballast
die me bezwaarde
ik ben een meester
in een nieuwe wereld
een jonge god
in 't diepst van mijn gedachten

een nieuwe dageraard is aangebroken
ik schrijd hem tegemoet
lichtvoetig

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Emancipatie Esoterisme Tarot

Reacties op ‘Arcanum XVI: De Toren ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Arcanum XVI: De Toren