1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Het doldriest onbesuisde

het water strakte
onder striemende woorden
bevroor tot ijs
voor hen die ze hoorden

scherp spiegelden
sterren de waarheid
in het zwart oppervlak dat
feilloos gerechtigheid zag

waar vergeving
al in rietkragen ruiste
verwarmde zon
het doldriest onbesuisde

brak langzaam het ijs
smolt wrevel en ergernis
in rimpelloos verdwijnen zo
dat hij weer in water kon schijnen


wil melker
03/12/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Leven Ruzie Vergeven

Reacties op ‘Het doldriest onbesuisde’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Het doldriest onbesuisde