vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Varkenshok
De stemmen van zijn ouders
staken als prikkeldraad
door het vuur
al wist hij niet
wie de brandstichter was
ook niet hoe hij als een redder
kon blussen.
Hij stond als een standbeeld
in de keuken onthuld
in geplooid marmer
die door zijn ouders
gesculptureerd werd.
Zij spuugden enkel
de blote stikstof uit
terwijl de scherpe nagels
in mekaars huid
bloed korven.
De jongen liep naar zijn kamer
sloot de deur
en masturbeerde.
Reacties op ‘Varkenshok’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!