1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
Nabijheid
Hier zit je weer te wezen
langs me op mijn bed
kalm na een strijdverleden
bij me op mijn bed
je dwingt me dankbaar
door mijn eenzaamheid te krenken
wordt me gewaar
'k zal altijd aan je blijven denken
Ga er niet te fel in op
wordt me berispt in tucht
ik schrik en stop
je hand verdwijnt in lucht
Ingezonden door
Geplaatst op
14-12-2015
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herineringen Missen VriendschapReacties op ‘Nabijheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!