vorige gedicht
vorige gedicht
Duisternis
Duisternis die mij omringt
Een winter storm, koud en ruw
Geen licht, geen kleur; enkel het zwarte van mijn gedachten
Enkel ruis die de sneeuw met zich meebrengt
Maar misschien, heel misschien
Een kleine ster, zwak als een uitgedoofde kaars
Een kaars die zijn laatste adem moedwillig vast houdt
Vechtend om niet op te gaan in de duisternis.
Een kleine stip van licht in de onverlichte diepte
Reacties op ‘Duisternis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!