vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Levenstoren
Iedereen bouwt zijn eigen toren
Een sterke toren steeds hoger
Van zwakke stenen vol verdriet
Naar sterk beton steeds hoger
Een toren vol met levenservaring
Om uiteindelijk goed te blijven staan
Vol liefde, geluk en vriendschap
Daardoor kan hij alle aanvallen aan
Niemand krijgt mijn toren omlaag
Om mij te ontnemen van dat geluk
Want ik sta nu sterker in het leven
Dus niemand krijgt dat ooit nog stuk
Reacties op ‘Levenstoren ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!