Rond hoekje

Soms heb ik medelijden
met mezelf.
Dan zit ik in een somber hoekje
met mijn doosje zoutkoekjes
en kraak ik de ene
na de andere af.

Praat ik met muren
lach ik met de plant
huil ik samen
met de vloer.

Op zulke momenten lijkt dit
de enige werkelijkheid te zijn
omdat de mensen rondom me
robots zijn die bewegen op
energie en plezier hebben op batterijen.