vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Stilte
Stilte
Ik weet nog hoe vroeger,
Alles om mij heen bewoog,
Tot alles ineens somber werd,
En mijn leven een monoloog.
Geen mensen om mij heen,
Geen kleur meer in mijn leven.
Alles lijkt erop
Dat ik de hoop maar moet opgeven.
Want in mijn leven kan er mogelijk niet
Nóg meer goeds ontbreken.
Geen auto, muziek, en zelfs geen liefde
Kan deze stilte nog verbreken.
Ingezonden door
Geplaatst op
03-01-2016
Over dit gedicht
Dit gedicht is handig als je voor NL iets moet inleveren ofzo
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenzaamheidReacties op ‘Stilte’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!