Vannacht

Zo meteen beginnen we aan een nieuwe dag
een besef dat mij verdooft
We liggen stil, beide een lach
we hebben deze nacht beroofd

Ik aanschouw het ontsnappen van de tijd
de eigenzinnige beleving hiervan
daarin ontken ik alle angst
voortdurend uit eigen belang

Ik lig inmiddels bewegingsloos
met een blind vertrouwen in wat verzacht
de ochtendzon die kust mij koel
en zo anders dan vannacht